Het leren in een artistiek proces vraagt een persoonlijk engagement - je beweegt met jouw lichaam, reageert met jouw stem, geeft betekenis met jouw woorden. Welke thema’s trekken je aan, hoe kijk jij naar de wereld?
Het persoonlijke aspect aan kunst maken en beleven maakt je extra kwetsbaar.
Af en toe ben je bang om te mislukken of vreemde reacties te krijgen. Jezelf als maker, danser, … durven tonen is een vaardigheid op zich.
Omdat artistiek creëren te maken heeft met het zoeken naar iets wat niet helemaal gedefinieerd is en vastligt – heeft het daarom ook te maken met het overwinnen van gewoontes en denkpatronen – soms ook met iets dat je nog niet durft.
Wie faalangst heeft, is vaak erg bezorgd om wat anderen van hen denken.
Angsten kunnen ontstaan door een overdosis onveiligheid in de sociale omgeving van de deelnemer: men kan overweldigd worden door de groep en zich ongemakkelijk voelen bij de interactie die gevraagd wordt. Misschien is de deelnemer helemaal niet vertrouwd met artistieke activiteiten of heeft men andere verwachtingen. Voorbije ervaringen kunnen meespelen in het gevoel van (on)veiligheid. Al dat nieuwe kan behoorlijk spannend zijn voor de deelnemers.
We kunnen haar/hem/hun daarbij helpen, door hen gerust te stellen. Door veiligheid te creëren. De allereerste taak van de begeleider is dus: onveiligheid vermijden, zodat bestaande angst of onzekerheid bij de deelnemers niet omhoog gejaagd wordt naar een niveau dat vluchtgedrag veroorzaakt.
