Farida komt uit Gent en houdt van melkchocolade van één bepaald merk, eindeloos staren door het raam van een rijdende IC-trein en Eddie Vedder. Maar liefst 20 cursussen heeft ze al achter de kiezen, waarbij ze vooral theatrale en muzikale paden bewandelt.
/ Hoe kwam jij bij WISPER terecht?
Ik volgde mijn eerste cursus in 2009. Ik zat toen in een muffe job en miste een creatieve impuls. Toen heb ik WISPER ontdekt en schreef ik me in voor een cursus verteltheater. Als opwarming gaf de docente ons oefeningen waarin we moesten improviseren. Dat prikkelde me wel, dus schreef ik me in voor een cursus improtheater. Na de cursus richtten enkele andere deelnemers en ik zelfs samen de improgroep Caque op. Een jaar of twee later organiseerde Wisper een cursus impro voor zangers. Opnieuw kriebelde het. Ik schreef me in en ontdekte dat zingen best wel leuk was. Ik bleef rollen van de ene cursus in de andere. Nu heb ik twee grote hobby's: impro en zingen. Bij WISPER zijn die ontkiemd en stevig gegroeid. Goeie grond, dus!
/ Welk cursusmoment staat voor eeuwig in je geheugen gegrift?
Ik herinner me niet één specifiek moment maar eerder een algemeen gevoel. Als ik mezelf even verrast hebt. Of als ik zie hoe andere cursisten zichzelf plots overstijgen. Of als een cursist komt zeggen dat ze kippenvel kreeg.
/ Wat vond jij de grootste uitdaging in je WISPER-parcours?
In een artistieke cursus kom je vaak jezelf tegen. En of ik nu een cursus theater of muziek volg, ik krijg altijd dezelfde feedback: Laat je eens gaan, Farida! Laat het los! Durf! Best wel confronterend om het telkens opnieuw te horen.
/ Welke WISPER-cursus ligt behoorlijk ver uit je comfortzone maar zou je stiekem toch eens willen volgen?
Tekenen! Daar heb ik ab-so-luut geen kaas van gegeten. Ik teken figuurtjes die een zesjarige zou tekenen. De docent die mij deftig aan het tekenen krijgt, trakteer ik op een chic diner in een restaurant met een Michelinster!