Wim maakt deel uit van de grote horde Wisperlingen die Kessel-lo bevolkt en combineert meesterlijk de meest uiteenlopende hobby's en interesses: techniek, insecten, sport, informatica, imkeren ... en muziek bij WISPER. Als verknochte deelnemer heeft hij al meer dan twintig cursussen op zijn palmares staan.
/ Hoe heb jij de stap naar artistieke cursussen gezet?
Op verlof volgde ik samen met mijn zoon en passant een korte introductiecursus djembé. Een meeslepend instrument dat je kon spelen zonder muzikale achtergrond: ik was meteen verkocht.Terug thuis schreef ik me in voor de reeks djembé. Uiteindelijk bleef ik vier jaar bij deze cursus plakken tot de lessen werden stopgezet. Djembé verdween gelukkig niet uit mijn leven. Geregeld spreek ik nog af met de mensen van de cursus om samen wat te jammen.
/ Wie inspireerde jou het meest?
Na djembé ging ik mondharmonica volgen bij Daniel Frett. Die man is een echte muzikale duizendpoot en ook een grote bron van inspiratie voor mij. Met enkele eenvoudige handvaten en tips zorgt hij ervoor dat je al snel een leuke melodie kan spelen.
/ Waren er ook struikelblokken?
Het is niet altijd even gemakkelijk om aan een muziekcursus te starten zonder enig ritmegevoel of muzikale achtergrond. Enkel door voldoende te oefenen en vol te houden kwam er dan toch wat ritme in mijn lijf geslopen (lacht). Muziek spelen lukt eigenlijk het best wanneer je er niet te veel bij nadenkt, maar vooral je gevoel volgt.
/ Welke cursussen die niets met muziek te maken hebben, zou je wel eens willen proberen?
De laatste jaren push ik mezelf om zaken te proberen die ver buiten mijn comfortzone liggen. Muziek is (of was) er zo eentje, dans is een andere. Ik ondernam al een eerste poging Afrikaanse dans. Helaas met matig succes: zelfs het niveau van de beginnerscursus lag me wat te hoog. Maar ik blijf proberen, wellicht ga ik volgend seizoen opnieuw aan het dansen!