Praten met Tijen is praten met alle mensen met wie ze heeft samengewerkt. En dat zijn er verdraaid veel: haar Turks-Britse afkomst en dansante impulsen brachten haar tot in alle hoeken van deze aardkluit. Volgende stop: de dansstudio’s van WISPER!
/ Wat is jouw eerste dansante herinnering?
Dans is al sinds ik mij kan herinneren een deel van wie ik ben. Ik begon op jonge leeftijd en volgde al snel bijna dagelijks les. Voor mij viel er al van bij het begin zoveel te ontdekken dat het evident was dat ik altijd maar doorging. En dat is nog altijd zo: ik vind het zo raar als mensen mij vragen wanneer ik ga stoppen. Dansen is een constant onderzoek, je vindt altijd nieuwe manieren om te bewegen. Ik zie dus geen enkele reden om daar ooit mee op te houden!
/ Op je palmares staan genoeg projecten om drie levens te vullen!
Als ik naar mijn agenda kijk, word ik zot, ja (lacht). Maar tegelijk zou ik het niet anders willen. Ik vind het belangrijk om veel verschillende dingen te doen, maar ook om ze allemaal te verbinden met mezelf en de mensen die ik daarbij ontmoet. Alle ervaringen en achtergronden waarmee ik in aanraking ben gekomen, hebben mijn identiteit gevormd en verrijkt. Daarom deel ik mijn eigen voortdurende zoektocht liefst met zoveel mogelijk mensen.
/ Ook de reden waarom je zoveel lesgeeft?
Absoluut. Ik zie het ook meer als het delen en uitwisselen van elkaars bevindingen. Dansen is ontdekken, vertrekkend vanuit je eigen lichaam, het mooiste instrument dat je hebt. Het idee van een eindige dansopleiding klopt dan ook niet voor mij: het onderzoek naar de mogelijkheden die in je eigen lichaam zitten en hoe je die tot uiting kan brengen, stopt nooit, je bent nooit volleerd.
/ Wat is daarbij de grootste uitdaging?
Jezelf blijven uitdagen. Ik probeer mezelf bewust in een positie te brengen waarin ik niet helemaal op mijn gemak ben en niet goed weet wat te doen, zodat ik altijd in the moment ben. Ik probeer zo een vrijheid op te zoeken: I fail and I fail and I fail and I fail en daaruit komen dan weer nieuwe ontdekkingen. Zelfs als ik hetzelfde stuk al voor de tweehonderdste keer aan het repeteren ben.
/ Wat verwacht je van de danslabo’s dit najaar?
Ik vind het heel fijn dat die vertrekken vanuit specifieke vragen. Na mijn lessen spreken er mij elke keer cursisten aan met een vraag waarvan je voelt dat ze die niet konden of durfden stellen in groep. Er wordt dan gedacht dat iets een heel persoonlijke vraag is, terwijl die meestal voor meerdere mensen geldt. Persoonlijke dingen onderzoeken kan ook herkenbaarheid bij anderen opwekken en daaruit vloeien weer nieuwe inzichten!
/ Je geeft ook cursus rond de oorsprong en bestemming van beweging. Met vastgelegd materiaal of met improvisatie?
Een mix, maar vast materiaal betekent niet een vastgelegde uitvoering! Het draait rond instinct toelaten in je bewegingen. Het bewustzijn van de manier waarop je je lichaam gebruikt, vergroot daarbij je uitdrukkingsmogelijkheden. Expressie is niet blind je instinct uitvoeren: je maakt altijd keuzes, zelfs bij vast materiaal. Alles begint bij het waarom van jouw beweging.
/ Vind je dansen met muziek moeilijker dan zonder?
Muziek is iets heel bepalend. Er is altijd de neiging om óp de evidente energie van een song te dansen: de uitdaging is om verder te gaan dan dat. Tijdens de cursus wil ik graag improviseren op de muziek, proberen ertegenin te gaan of ons laten inspireren door een minder evident onderdeel: een baslijn, enkel de eerste of laatste noot, de klankkleur. Muziek heeft altijd verschillende lagen, zelfs muziek met één noot. Nu al benieuwd naar de ontdekkingen waar we tijdens dat onderzoek op gaan stoten!
Wij ook!