Gentenaar Kris is gebeten door alles wat met theater en zang te maken heeft. Sinds 2016 volgde hij al meer dan 10 cursussen en werd hij dus aan een recordtempo een Wisperling in hart en nieren. Daarnaast koestert hij een bijzondere fascinatie voor wat zijn stadgenoten op hun stoep zetten wanneer IVAGO het papier en karton ophaalt.
/ Hoe begon jouw WISPER-verhaal?
Bij mijn improvisatietheatergroep besloten we een tweetal jaar geleden meer met muziek te doen. Ik wilde al een tijdje zangles volgen, maar durfde nooit die stap zetten. Toevallig ontmoette ik toen Indra en zij trok mij eigenlijk over de streep. Bij haar ontdekte ik dat zingen veel voor me betekent. Zij ontsloot voor mij heel wat WISPER-deuren die ik misschien op eigen houtje niet had durven opendoen.
/ Welke herinnering kroon je tot gedenkwaardigste cursuservaring?
Absoluut hilarisch was de geïmproviseerde scène die ik moest spelen met een medecursiste om twee uur 's nachts in een frituur aan de Vooruit tijdens De Kortste Nacht. Ik kreeg enkel de kernzin 'je weet niet of je haar leuk vindt of niet, maar je moet beslissen en er voluit (niet) voor gaan'. Het gezicht van de frituuruitbater na onze dramatische doortocht inclusief omvervallende tafels: onvergetelijk!
/ Waar had je soms moeite mee tijdens een cursus?
Ik denk dat voor mij de grootste uitdaging altijd niet de inhoud op zich, maar de mensen zal blijven. Ondertussen durf ik alleen zingen en alleen op een podium staan als acteur, maar contact zoeken met de mensen blijft soms moeilijk. Ik merk elke keer dat ik toch een zevermaatje nodig heb en dat een cursus minder leuk is als het me niet direct lukt om iemand te vinden waar ik een klik mee heb en onnozel mee kan doen tussendoor.
/ Aan wie heb je veel te danken op artistiek vlak?
Ik heb Indra al vermeld, maar Eline is zeker even inspirerend geweest. Al tijdens de eerste cursus die ik bij haar volgde werd duidelijk dat ze dingen uit mij naar boven kon halen die ik niet voor mogelijk hield. Haar advies over gecontroleerd loslaten ga ik altijd onthouden. Mijn groep van LUX Acteren verdient ook een speciale vermelding: hoe we elkaar daar op een natuurlijke manier hebben aanvaard en ondersteund, dat is mijn verwachtingen echt te boven gegaan.
/ Aan welke cursussen wil je je in de toekomst nog wagen?
Een schrijf- of vertelcursus! Ik kom er vaak niet toe om de verhalen in mijn hoofd op te schrijven. Eén keer bracht ik, aangespoord door Indra, een verhaal met muzikale ondersteuning voor publiek. Toen voelde ik wel dat er meer in zat, maar mijn perfectionisme en onzekerheid hielden me tegen. Misschien dat een schrijfcursus wel het spreekwoordelijke duwtje in de rug wordt om te starten?