Ze vormen samen niet alleen een opmerkelijk zangduo met veel onderlinge muzikale chemie, rake songs en een licht geschifte dynamiek, Patricia en Jan zijn ook al een paar jaar niet meer weg te denken uit onze zangcursussen in Leuven en Antwerpen. En dan beland je vroeg of laat toch op de WISPER-rooster. Gegrilde zanggoesting, iemand?
Gewaagd statement: jullie gaan er prat op dat iedereen kan zingen.
Jan / Je moet eens aan mensen de reden vragen waarom ze denken dat ze niet kunnen zingen: ik heb geen conservatorium gevolgd, ik doe niet mee aan The Voice, ik kom niet op de radio, mijn muziekleraar van vroeger zei dat ik het niet kon … Allemaal redenen die te maken hebben met externe bevestiging.
Patricia / Als iemand je zegt dat je niet kan zingen, vergeet je dat nooit én geloof je dat ook. Onzin! Ik heb al cursisten gehad die beweren dat ze toondoof en amuzikaal zijn en na een paar keer al van zichzelf versteld staan.
Jan / Denk eens aan situaties zoals luidkeels meezingen op kamp of de liedjes die je als kind moeiteloos aanleerde en nu nog altijd kent. Spontaan gáán en niemand die commentaar heeft: dat is wat de essentie van zingen moet zijn.
Werken jullie daarom ook zonder partituren?
Jan / Ooit gebruikte ik ze wel, maar ik werd daar echt ambetant van. Iedereen staarde zich blind op die noten en stond voortdurend vanalles te noteren, het was gewoon niet meer plezant. Hoe meer je focust op techniek, hoe meer je in termen van niveaus en vooruitgang denkt, ten koste van het zangplezier.
Patricia / Partituren brengen je naar je hoofd, terwijl ik wil dat mijn deelnemers zingen vanuit hun lijf en de melodie en meerstemmigheid ervaren en aanvoelen. In groep of solo: bij het zingen creëer je elke keer weer iets unieks dat noten, tekst en stemtechniek overstijgt. Een partituur is niet meer dan een geheugensteuntje bij complexere liederen, ter aanvulling van dat natuurlijke proces van samen zingen en creëren.
Jan /Als docent is meer dan de helft van mijn werk gedaan als er een sfeer van vertrouwen in mijn groep heerst: als mijn zangers voelen dat de ruimte om te evolueren en te improviseren er is.
Hebben jullie een favoriete cursusherinnering?
Patricia / Al mijn favoriete momenten hebben te maken met zangers die zichzelf verrassen, die hun stem op een totaal nieuwe manier ervaren en gebruiken. En met momenten waarop de groep het letterlijk overneemt, waarop je de kracht van samenzang fysiek voelt!
Jan / Die groepspuzzel die in elkaar valt, daar kan ik ook immens gelukkig van worden. Gisteren gaf ik les aan een nieuwe groep met allemaal verschillende leeftijden, mannen en vrouwen door elkaar. Al na het derde liedje waren we vertrokken en werd er volop gelachen en gepraat. Op het einde waren we zelfs door elkaar aan het dansen tijdens het zingen. Ja, dan ben ik content.
Stel dat we jullie naar een andere kunstdiscipline mogen katapulteren?
Jan / Dans zie ik wel zitten! In groep zingen en opgenomen worden in dat geheel van klanken en stemmen, dat wil ik wel eens met beweging ervaren.
Patricia / Zingen is heel lichamelijk, dus die combinatie lijkt me ook wel boeiend. Op zoek gaan naar de dans bij mijn klank, dat triggert me wel!